 |
Het is nu 27 jaar geleden dat wij, Frans en Ria Roozen, onze eerste
“Groenendaeler” kregen. Deze reu, Tessa genaamd, was bijna 1 jaar oud en was
een kruising tussen een Groenendaeler en een Mechelse herder. Apetrots waren we
op deze hond. Tessa was voor ons de mooiste hond en hij had daarbij een
geweldig stabiel karakter. Door het ontbreken van een stamboom, hebben we nooit
met deze hond gefokt. Wel is hij de stimulans geweest om met dit schitterende
ras verder te gaan. In 1973 was onze zoon Maarten 5 jaar en één jaar later werd
onze tweede zoon Tom geboren. Beide waren dol op Tessa en Tom laat dat op
onderstaande foto ook merken.
|
 |
Op 12 jarige leeftijd overleed Tessa, die vlak voor zijn dood gezelschap had
gekregen van een witte Keeshond. Na 1 jaar alleen Loekie gehad te hebben bleek
toch het gemis van een “grote” hond. In 1985 gingen we op zoek naar een tweede
hond en al snel was duidelijk dat dit ook weer een Groenendaeler moest worden,
alleen nu één met stamboom. |
 |
Laska werd gekocht in Best bij kennel “Batazicht” op een leeftijd van 9 weken
als laatste uit het nest. Laska zou uitgroeien tot een ferme, zeer gezonde
Groenendaeler teef met een elegant hoofd, een zeer typische oorstand en een
heerlijk karakter. Deze stammoeder van onze kennel heeft de respectabele
leeftijd van 13 jaar bereikt. Laska zag er op een leeftijd van 12 jaar nog
altijd uitstekend uit.
|
 |
Toen Laska gekocht werd, was het helemaal niet de bedoeling om met haar naar
shows te gaan, laat staan een nestje met haar te fokken. Op jonge leeftijd
bleek echter al dat Laska zich zeer goed ontwikkelde en op aandringen van
“hondenkennissen” gingen we met Laska voor de eerste keer naar een
tentoonstelling in Eindhoven in 1987 waar zij 4e in haar klasse werd. Dit was
voor ons een geweldig resultaat en alle reden om verder te gaan. In hetzelfde
jaar werd zij op de clubmatch van “KC de Peel” beste van het ras.
De mooie showresultaten en het heerlijke karakter van Laska waren de stimulans
een nestje met haar te fokken. Dit eerste nest zou geboren worden op 21
augustus 1987 met als vader van de pups Don Nino del Castel Sardo. Om de pups
niet zonder “achternaam” het leven door te laten gaan moest er ook een
kennelnaam aangevraagd worden. Al vrij snel werd dit kennel “de Bruine Buck”.
Over de kennelnaam zijn nogal wat vragen ontstaan, dus hierbij de uitleg over
het ontstaan van deze naam.
In Oirschot wonen veel mensen met de achternaam “Smetsers”. Om de verschillende
takken van deze familie uit elkaar te houden werden bijnamen verzonnen. Zo was
mijn bijnaam Ria van de Bruine Buck en wel omdat voor de boerderij van mijn opa
een immens grote bruine beuk stond. Zo kreeg deze tak van de familie Smetsers
deze bijnaam in het Oirschotse dialect.
|
Nadat op 26 mei 1989 het tweede nest onder deze kennelnaam geboren was, werd in
1990 een tweede Groenendaeler aangekocht. Dit was de teef Avelance del Castel
Sardo (Bambou de la Douce Plaine X Umbria del Lago Nero) van A. Mulders. |
 |
 |
Op 24 februari 1991 werd het derde nest van Laska geboren met als
vader Don Benito del Castel Sardo. Na ongeveer 10 maanden moesten wij een
teefje van dit nest terughalen omdat zij verwaarloosd was en omdat de eigenaars
haar niet te baas konden. Deze hond, Elite B Nozem de Bruine Buck, is later van
onschatbare waarde voor onze kennel gebleken. Zij is de moeder van: |
Nederlands kampioen pE Shadow de Bruine Buck (vader Grimm-G)
Nederlands, Luxemburgs, Duits kampioen Picard de Bruine Buck, Bundessieger
1999& 2001, Europasieger 2001,Winner 1999 & 2001 (vader Greco de la
Grande Lande)
Nederlands, Luxemburgs, Duits & DKBS kampioen Elite A, pE S.R. RE Boetsch de
Bruine Buck Bundessieger 1 & 2 2000, Winner 2000(vader Greco de la Grande
Lande)
Nederlands, Luxemburgs Kampioen, World Winner 2002 Brenty de Bruine Buck (vader
Jarl-Wendy van Lana's Hof)
Luxemburgs, Nederlands, Internationaal Kampioen, pE Zorro de Bruine Buck IPO I
(vader Jarl-Wendy van Lana's Hof)
|
en de moeder van onze twee uitstekende teven:
Elite
A
Re Kim de Bruine Buck (vader Jarl-Wendy van Lana's Hof)
Elite B Re Ginger de Bruine Buck (vader Brando-Holly van het Lochternest)
|
|
In vier nesten heeft Nozem een zeer hoge kwaliteit aan honden
voortgebracht. Buiten het feit dat veel nakomelingen van Nozem uitstekend in
elkaar zitten qua uiterlijk en type, bezitten ze ook het heerlijke karakter en
de goede gezondheid van Laska en Nozem. Nozem heeft de respectabele leeftijd
van 14 jaar mogen bereiken in goede gezondheid.
Kijkend naar de kwaliteiten die de kinderen van Nozem geven zouden we in de
toekomst dezelfde kwaliteit vast moeten kunnen houden. Drie van de nakomelingen
van Nozem zijn zowel in Nederland als Frankrijk Elite vererver geworden.
|
 |
Wat ons zeer veel genoegen doet is dat de bezetenheid van honden ook is
overgeslagen op de rest van het gezin. Onze oudste zoon Maarten is samen met
zijn vrouw Desirée en hun dochter Ilse en zoon Ralf de trotse bezitter van “Boetsch de
Bruine Buck”. Voor veel mensen één van de beste reuen van zijn generatie. Door
zijn imposante uiterlijk, uitmuntende karakter en elegante hoofd valt hij bij
iedereen op en heeft hij al talloze prijzen in de wacht gesleept. Wereldwijd
heeft Boetsch nakomelingen gegeven en hij heeft een stempel gedrukt op het
huidige Groenendaelerbestand.
Onze andere zoon Tom is vanaf begin jaren negentig een dragende peiler in onze
kennel. Van kind af aan is hij met Groenendaelers opgegroeid en heeft hij
kennis van dit ras opgedaan. Zowel in omgang met de Groenendaeler als het
uitpluizen van literatuur en stambomen van de Belgische Herder. Al
verschillende jaren heeft hij vaak een doorslaggevende stem in het zoeken van
de juiste dekreuen en het uitzoeken van pups. Daarbij brengt Tom meestal de
honden van onze kennel voor op tentoonstellingen en is daarmee “het gezicht”
van onze kennel geworden. Ook de vrouw van Tom, Renée Roozen-Stokla is niet vreemd
in de wereld van de Belgische Herder. De ouders van Renée bezitten
Groenendaeler kennel “du Batôn Tiroir”. Wellicht dat ons kleinkind Floortje
(dochtertje van Renée en Tom) in de toekomst in de voetstappen van haar
grootouders en ouders kan treden.
|
Gedurende het lange aantal jaren dat we Groenendaelers bezitten en
fokken hebben we ook een zeer duidelijke filosofie opgebouwd. Deze filosofie is
vanzelfsprekend in ons fokkerijbeleid terug te vinden. Vanzelfsprekend valt ons
fokkerijbeleid binnen de regelgeving van de rasvereniging de “Nederlandse
Vereniging voor Belgische Herdershonden” Voor ons moet een goede Groenendaeler
aan de volgende punten voldoen, waarbij de eerste twee punten veruit de
belangrijkste zijn.
|
Een betrouwbare huishond, geen blijvende schuwheid tegenover vreemden (in het
begin mag een Belgische herder even “de kat uit de boom kijken”), werklustig,
intelligent en opmerkzaam.
Het streven van iedere Belgische herder fokker zou moeten zijn het minimaliseren
van erfelijke gebreken en ziektes. Dit is ons inziens slechts mogelijk door een
gedegen kennis van het ras en de lijnen waarin wordt gefokt. Hiervoor is
jarenlange ervaring, het uitpluizen van stambomen en literatuur en het
onderhouden van veel contacten bijna onontbeerlijk.
De Groenendaeler dient vierkant van bouw te zijn, moet goed op zijn poten staan,
een sterke rug hebben en een niet te sterk hellend bekken. De structuur van de
vacht is belangrijk, deze dient niet plat aan te liggen, maar moet als het ware
“uitstaan”. Bij een reu moet de vacht een kraag rond de kop vormen.
|
|
Gangwerk is zeer belangrijk, maar mag niet ten koste gaan van de korte bouw.
Zeer belangrijk is het hoofd van een Groenendaeler. Deze dient zijn fierheid en
pit uit te stralen.
|
Bovenstaande omschrijving is zeker niet allesomvattend. Ook voor de toekomst
blijft ons streven een verdere perfectie van de Groenendaeler. We blijven
doorbouwen op hetgeen wat de grondlegger van de Groenendaeler en naamgenoot
“Nicolaas Rose” meer dan een eeuw geleden begonnen is.
Frans en Ria Roozen
|
|